Cukrzyca nazywana jest chorobą XXI wieku, ponieważ z roku na rok wykrywana jest u coraz większej liczby osób. Czy zioła mogą pomóc przy cukrzycy? Jakie zioła pić?
Cukrzyca jest chorobą metaboliczną, która objawia się nieprawidłowym poziomem glukozy. Jest to najczęściej spowodowane nieprawidłową pracą trzustki.
Rodzaje cukrzycy:
Cukrzycy nie można wyleczyć, lecz stosując odpowiednie zioła, można naturalnie obniżyć poziom cukru we krwi.
Szałwia zawiera m.in. flawonoidy, garbniki i saponiny, które zmniejszają poziom cukru we krwi i zwiększają wrażliwość na insulinę, dzięki temu zmniejsza się poziom glukozy we krwi u pacjentów z cukrzycą typu 2. Działanie szałwii jest porównywane do niektórych leków przeciwcukrzycowych. Badanie[1] wykazało, że szałwia zawiera glikozyd megastygmanowy i salwionozyd, które spowodowały znaczny wzrost insuliny u szczurów z cukrzycą.
Zawiera flawonoidy, związki mineralne oraz inne roślinne związki chemiczne, dzięki temu obniża poziom cukru we krwi. Regularne spożywanie naowoconia fasoli może uzupełnić terapię farmakologiczną oraz prowadzi do zmniejszenia dawek leków przeciwcukrzycowych.
Określany jest jako „niszczyciel cukru”. Zawiera cząsteczki kwasu gymnemowego, dzięki temu zapobiega wchłanianiu cukru przez jelita, co prowadzi do obniżenia poziomu cukru we krwi. Badanie[2] wykazało, że ekstrakt z gurmara ma działanie hipoglikemizujące u szczurów z cukrzycą wywołaną przez streptozotocynę. Badanie[3] wykazało, że osoby przyjmujące przez 18 miesięcy ekstrakt z liści gurmaru miały znacznie niższy poziom cukru we krwi na czczo niż osoby przyjmujące tylko insulinę.
Poprawia funkcjonowanie komórek beta trzustki. Odbudowuje je i zapobiega ich ponownemu uszkodzeniu. Stymuluje wydzielanie insuliny. Eliminuje wydzielanie enzymów trzustkowych. Badanie[4] wykazało, że regularna suplementacja pokrzywy poprawia poziom glukozy we krwi na czczo u pacjentów z cukrzycą typu 2.
Zawiera błonnik pokarmowy i roślinne związki chemiczne. Ma działanie przeciwhiperglikemiczne. Zwiększa wrażliwość na insulinę. Redukuje liczbę wolnych rodników, które odpowiedzialne są za uszkodzenia w komórkach. Zwiększa wydzielanie insuliny w komórkach beta trzustki. Badanie[5] wykazało, że regularne jedzenie kozieradki może zapobiegać lub opóźnić występowanie cukrzycy typu 2.
Zawiera flawonoidy oraz sole chromu, które wspomagają regulację metabolizmu węglowodanów. Zawiera również roślinne związki organiczne, które spowalniają syntezę glukagonu.
Polecany jest we wczesnych stadiach cukrzycy. Zawiera inulinę, kwas chlorogenowego, a także CGA. Wpływają one pozytywnie na gospodarkę węglowodanową. Mniszek lekarski pomaga w regulowaniu poziomu cukru we krwi. Obniża IG posiłków, spowalniając wchłanianie z nich węglowodanów.
Morwa zawiera alkaloid DNJ, który opóźnia rozkład cukrów prostych, dzięki temu poziom cukru we krwi nie wzrasta tak gwałtownie, jak po posiłku. Dlatego liście morwy są często stosowane przez osoby z cukrzycą typu I i II. Stosowanie morwy nie powoduje żadnych skutków ubocznych.
Zawiera m.in. flawonoidy, garbniki, saponiny i kwasy fenolowe, dzięki temu obniża poziom glukozy we krwi. Ma działanie ochronne na komórki trzustki. Zawiera przeciwutleniacz kwas chlorogenowy, który pomaga regulować poziom cukru we krwi i wpływa na produkcję insuliny.
Zwiększa produkcję insuliny i obniża poziom glukozy. Zmniejsza czynniki ryzyka związane z występowaniem cukrzycy i chorobami sercowo- naczyniowymi. Badanie[6] wykazało, że u osób z cukrzycą typu 2 cynamon obniżył HbA1C o 0,37% i poziom hemoglobiny A1c (HbA1C) o 0,83% w porównaniu z leczeniem farmakologicznym. Badanie[7] przeprowadzone na ludziach wykazało, że cynamon poprawia poziom glukozy i insuliny we krwi. Regularne przyjmowanie cynamonu pomaga obniżyć poziom glukozy we krwi oraz zwiększa wrażliwość na insulinę. Inne badanie[8] wykazało, że cynamon zmniejsza poziom glukozy we krwi na czczo u osób ze stanem przedcukrzycowym i cukrzycą typu 2.
Zawiera flawonoidy m.in. kwercetyna i kemferol, które mają działanie przeciwutleniające i hipoglikemizujące. Badanie[9] wykazało, że krokosz jest świetnym źródłem flawonoidów m.in. kwercetyny i kemferolu, które mają działanie antyoksydacyjne i hipoglikemiczne.
Badanie[10] przeprowadzone na myszach wykazało, że niebielistka ma działanie hipoglikemiczne. Wykazuje również poprawę insulinoodporności u myszy z cukrzycą. Zwiększa wchłanianie i wydzielanie insuliny.
Ma działanie zbliżone do insuliny. Badanie[11] wykazało, że może mieć działanie przeciwcukrzycowe u myszy z genetyczną cukrzycą. Ma działanie przeciwcukrzycowe, dlatego może być stosowany jako element diety u osób z cukrzyca typu 2.
Zawiera ginsenozydy, znane również jako saponiny lub triterpenoidy. Żeń-szeń obniża poziom glukozy we krwi i stymuluje wydzielanie insuliny. Chroni wysepki trzustkowe. Badanie[12] wykazało, że żeń- szeń zmniejsza insulinoodporność oraz stężenie glukozy we krwi na czczo u osób z cukrzycą typu 2.
Stymuluje wydzielanie insuliny przez trzustkę. Zawiera aliksyny i wanad, które obniżają poziom glukozy we krwi. Hamuje wchłanianie glukozy w jelitach. Zawiera związki o działaniu hipoglikemicznym, dzięki temu zmniejsza powikłania po cukrzycy m.in. dysfunkcję nerek. Poprawia również wydzielanie i wrażliwość na insulinę u pacjentów z cukrzycą typu 2.
Badanie[13] wykazało, że imbir obniża poziom cukru we krwi, ale nie obniża poziomu insuliny. Dzięki temu może zmniejszyć insulinoodporność u osób z cukrzycą typu 2. Zawiera przeciwutleniacze, które zmniejszają stres oksydacyjny.
Badanie[14] wykazało, że kłącza czarnego imbiru podniosły poziom testosteronu u szczurów z cukrzycą. Czarny imbir zawiera polimetoksyflawony, które poprawiają metabolizm glukozy, co jest pomocne w leczeniu cukrzycy.
Zapobiega występowaniu nefropatii cukrzycowej. Badanie[15] wykazało, że zawarty w pachnotce zwyczajnej flawonoid luteolina obniża poziom kreatyniny u zwierząt. Zapobiega także wzrostowi mocznika u szczurów z cukrzycą.
Polifenole (głównie flawonoidy i glikozydy) stymulują komórki do uwalniania większej ilości insuliny. Cukrzyca wpływa negatywnie na funkcję i strukturę nerek, co doprowadza do powstawania tzw. nerek cukrzycowych, a konsekwencji do niewydolności nerek. Badanie[16]wykazało, że aloes pomaga obniżyć poziom glukozy we krwi na czczo i hemoglobiny A1C. Zmniejsza także stres oksydacyjny, dzięki temu chroni przed powstawaniem cukrzycowej choroby nerek, depresji i lęków.
Ma działanie przeciwutleniające, dzięki temu zmniejsza wewnątrzkomórkową ilość wolnych rodników. Stymuluje syntezę i wydzielanie insuliny przez beta trzustkę. Obniża poziom glukozy we krwi. Zapobiega przerostowi pozostałych komórek beta trzustki.
Zwiększa wydzielanie i wchłanianie insuliny oraz poprawia tolerancję glukozy. Badanie[17] przeprowadzone na myszach z cukrzycą typu 2 wykazało, że ekstrakt z tej rośliny spowodował wyraźny spadek poziomu cukru we krwi na czczo oraz poprawia tolerancję glukozy.
Hamuje występowanie neuropatii cukrzycowej, która powoduje wydalanie albumin z moczem, a tym samym doprowadza do nieprawidłowości w funkcjonowaniu nerek.
Badanie[18] wykazało, że ekstrakt z czapetki kuminowej zmniejsza aktywność hiperglikemiczną u myszy z cukrzycą streptozotocyną w ciągu 30 min. od podania. Ekstrakt ten hamował również aktywność insulazy w wątrobie i w nerkach.
Zioła mogą wspomóc leczenie farmakologiczne cukrzycy. Przed ich zastosowaniem należy skonsultować się z diabetologiem.
Przypisy:
Depresja nazywana jest często chorobą XXI wieku, ponieważ jest jednym z najczęściej występujących zaburzeń. Czym jest depresja? Czy można leczyć ja ziołami? Spis treści: Czym jest depresja? Jak zioła mogą pomóc w łagodzen Zobacz dalej...
Biegunka jest jedną z najpopularniejszych chorób występującą, w każdej grupie wiekowej. W leczeniu biegunki najważniejsze jest zapobieganie odwodnieniu organizmu. Jakie są przyczyny biegunki? Czy zioła mogą pomóc na biegunkę? Zobacz dalej...
Wątroba pełni w organizmie wiele ważnych funkcji. Stres, zła dieta i używki przyczyniają się do jej osłabienia. W jaki sposób można wspomóc wątrobę ziołami? Co pić na detoksykację wątroby? Spis treści Dlaczego ...